De Dam Tot Dam van 20 km was dus een doel dat vroeger zo makkelijk was en super haalbaar en nu niet meer haalbaar is zo als ik ervaren heb vandaag.

Maar zeker wat nieuws geleerd dat opgeven niet opgeven is maar een doel op zich is. Dit doel is veel zwaarder dan het originele doel van die km’s lopen.

Maar neem van mij aan dat ik nog nooit zo een doel bereikt heb dat ik niet dacht te kunnen, dat ik mij niet goed bij zou voelen, hoe zou ik in de spiegel kijken. Maar al deze gedachten waren niet juist, niemand heeft gezegd dat ik een opgever ben maar juist sterk er door ben om op te durven geven. Zo een apart gevoel maar super fijn. BEDANKT op naar het volgende DOEL